tag:blogger.com,1999:blog-43750543115108166002024-02-18T20:03:28.614-08:00DESperadang prinsesadeszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.comBlogger19125tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-39929788184325859602013-11-30T19:44:00.000-08:002013-11-30T19:44:55.671-08:00Jeep at Panaginip<span style="color: #999999; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Jeep at Panaginip</span><br />
<span style="color: #999999; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ilang oras na ang lumipas nang ako'y magising. Nakapaghilamos na, nakapagligpit ng kuwarto, nakanood ng TV, nakapag-internet sandali. At habang ako'y naglilinis na ng bahay, bigla akong may naalala.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Bigla kong naalala ang panaginip ko kagabi. Isang panaginip na hindi nga pala pangkaraniwan. Isang panaginip na marahil ay isang kahilingan. Isang panaginip na ikaw ang nilalaman.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><i>Bigla kitang naalala.</i></span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Nakasakay raw tayo sa isang jeepney. Teka. Jeep? Lagi na lang bang jeep ang setting ng mga panaginip ko tungkol sa iyo? Sabagay, isa nga naman iyon sa mga lugar ng iilang alaala na kasama ka. Kaya in one way or another, ang jeepney ay isa sa mga espesyal na sa akin. <i><span style="font-size: x-small;">(Insert Spongecola's Jeepney here)</span></i></span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMY0Sva96EogNa9jod5hfYKfF63FzEqFCgDma5IYi5lWXjpUuUJbgwpOGgOhMNvEZws7982Ls-uttuC7devTImegsFGdqASn1Oplu6ic9V64BMjFcitp-5xsGUZ9ZYU7591QrqF7MFRbyb/s1600/jeepney_love_story_by_alceoftheart-d4m2bqo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="244" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMY0Sva96EogNa9jod5hfYKfF63FzEqFCgDma5IYi5lWXjpUuUJbgwpOGgOhMNvEZws7982Ls-uttuC7devTImegsFGdqASn1Oplu6ic9V64BMjFcitp-5xsGUZ9ZYU7591QrqF7MFRbyb/s320/jeepney_love_story_by_alceoftheart-d4m2bqo.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: xx-small;"><i>(pic from google)</i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: xx-small;"><i><br /></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: xx-small;"><i><br /></i></span></div>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">So ganoon nga, nakasakay raw tayo. ngunit hindi ko alam kung saan tayo patungo. Tulad noon, pinili kong makasama ka kahit hindi ko alam kung saan mapupunta ang kung ano man ang meron tayo.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Tapos, may aleng sumakay na may dalang bag. Bumaba ulit siya para may kausapin sandali. Pero biglang umalis ang jeep. Naiwan siya. At naiwan rin ang mga gamit niya.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Di ko mapigilang ikumpara ang aking sarili sa kanya.Tumigil lang kasi ako sandali noon para sa mga pangarap ko, di ko na namanlayan, umalis ka na pala nang di man lang nagpapaalam. Iniwan mo ako agad. naiwan pati mga katanungang kailanman ay di na mabibigyan ng kasagutan. Naiwan naman ang isang parte ng buhay ko sa'yo. naiwan sa'yo ang puso ko.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Tumigil ang jeep sa isang lugar. doon na pala ang destinasyon nito. At dahil nga sa bag na naiwan nung ale, napilitan akong kausapin ka. Nakakatawa, kinausap lang kita dahil kailangan. Kinausap lang kita dahil wala ng ibang pagpipiliian. Kahit na simula pa lang ng biyahe, gustong-gusto na kitang lapitan... gustong-gusto na kitang kausapin. Ngunit hindi ko nagawa. Hindi ako nagkaroon ng lakas ng loob.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Masakit para sa akin ang mapalapit sa iyo. Masakit kasi kahit isang metro lang ang layo mo sa akin, hindi pa rin kita malapitan, hindi maabot. At alam mo ba kung ano ang mas masakit? Yung ang lapit mo nga, lahat ng pagkakataon nakalatag na, subalit hindi mo pa rin ako kinausap. Ni hindi mo ako pinansin.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Hindi ko na alam kung ano ang mga sumunod na pangyayari. basta ang sumunod na eksena, nakasakay ka na ulit. Sa ibang jeep. Samantalang ako, hindi na muling sumakay.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><b>Nakangiti kang lumisan.</b> Ang <b><span style="color: magenta;">tamis</span>.</b></span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">At ako? <b>Nakangiti ring naiwan. </b>Ang <b><span style="color: #674ea7;">pait</span>.</b></span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Nakaalis ka na. Papunta sa iba. Hindi na kita muling makikita. Hindi ka na babalik.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">At narito pa rin ako. hindi na muling makasakay sa ibang jeep. Hindi na makausad. Hindi na makaalis.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<b><span style="color: #20124d; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Napanaginipan kita kagabi. </span></b><br />
<b><span style="color: #20124d; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Naalala kita ngayon. </span></b><br />
<b><span style="color: #20124d; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Minahal kita noon. </span></b><br />
<b><span style="color: #20124d; font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Makakalimutan din kita; kung hindi man bukas, darating din ang panahon.</span></b>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-31841615264662549512013-11-25T20:02:00.000-08:002013-11-28T05:05:23.004-08:00KURIPOT<br /><b><span style="color: purple; font-family: Trebuchet MS, sans-serif; font-size: large;">Kuripot!</span></b><br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Malupit na tinig ang iyong hinatid <br />Ng ako'y humingi ng karampot na himig<br />Sadyang kay sama ng iyong pakita<br />Ako naman ay heto pa rin, nagmamakaawa<br />Kamay mo ay pilit na inaabot<br />Umaasang huwag tuluyang mahulog<br />Sa kasawiang sa akin ay pumupulupot.<br /><br />Ngunit bawat dampi ng daliri, siyang tulak ng pandidiri<br />Bawat palahaw ng tulong, siyang sigaw ng iyong dunong<br />Bawat gapang sa'yong paanan, siyang tadyak ng kapintasan...<br /><br /><br />Ano bang silbi ng aking paghikbi?<br />Kung tila ikaw naman ay nabibingi.<br />Walang hanggan ang iyong pang-aapi<br />Ano ba ang dahilan? Hindi ko mawari!<br /><br />Nasaan na ang iyong puso?<br />Di maaninag ni anino nito..<br />Nakuha mo pang ipagtabuyan, pagtawanan<br />Ang maralitang sabik lang na malapitan,<br />naghahanap ng makakapitan.<br /><br /><br />Sa punit na kumot napilitang mamaluktot,<br />Giniginaw ang pagkataong nilulumot.<br />Tanging tampuhan ng pag-asa ay inagaw<br />Kasabay ng halakhak mong umaalingawngaw! </span><div class="_5k3v _5k3w clearfix" style="line-height: 20px; margin-top: 16px; word-wrap: break-word; zoom: 1;">
<div style="color: #333333;">
<span style="background-color: #ead1dc;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; color: #333333; text-align: center;">
</div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ18GY081iR_1rWIl2gkxpbiaJvcl4D-OYZuUDn9gCg_mq7r0dzGtkeZP-vK-4IMBTYFvA0rjEaIXRy7rBeNQkheT3A6mmtkpvetgLmvtiPFL4NnM9bJERrdK74vthDGxZaT0N15aJMBde/s1600/help+yolandaph.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ18GY081iR_1rWIl2gkxpbiaJvcl4D-OYZuUDn9gCg_mq7r0dzGtkeZP-vK-4IMBTYFvA0rjEaIXRy7rBeNQkheT3A6mmtkpvetgLmvtiPFL4NnM9bJERrdK74vthDGxZaT0N15aJMBde/s320/help+yolandaph.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="background-color: #ead1dc;"><br /></span></div>
<div style="color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px;">
<i style="background-color: #ead1dc;"><br /></i></div>
<div style="color: #333333; font-size: 14px;">
<i><span style="background-color: #eeeeee; font-family: Times, Times New Roman, serif;">* Dati ng nailathala sa aking FB noong Hunyo 25, 2011. </span></i></div>
</div>
deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-75125405738136968722011-10-26T07:10:00.001-07:002011-10-26T07:35:33.813-07:00Ikaw ba'y may LOBO?<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6TWZ9CY5pGCy6BDo9uishaaO2RIku2Q4K2TlhkwslBbkl4clxgltpffz-wc3lTu7EeEXyoZ83dBH6ywZtuogoz08-pV_Xf7YrKZQ2QK-fBHmMUoofcnEgY8wyvST37_knojo7LphEVb22/s1600/3964904182_408490482c_z.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6TWZ9CY5pGCy6BDo9uishaaO2RIku2Q4K2TlhkwslBbkl4clxgltpffz-wc3lTu7EeEXyoZ83dBH6ywZtuogoz08-pV_Xf7YrKZQ2QK-fBHmMUoofcnEgY8wyvST37_knojo7LphEVb22/s320/3964904182_408490482c_z.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5667806817712187154" /></a><span class="Apple-style-span" ><span class="Apple-style-span"><br /><span class="Apple-style-span"><br /></span></span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="color: rgb(51, 51, 51); ">HINDI sa lahat ng panahon, ikaw ang may alam, ikaw ang magaling, ikaw ang matalino.</span><span class="Apple-style-span"><br /></span></span></span><div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" >Maaaring oras mong mamayagpag NGAYON, pero hindi ba't NOON naranasan mo ring magmukhang-tanga, malait at malito?</span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" >Kaya huwag kang basta-bastang mamintas, huwag mong pagtawanan ang kamalian nila, huwag mong tatapakan ang ibang tao.</span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" >Tandaan mo,<b><span class="Apple-style-span"> BILOG ang MUNDO.</span></b></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" >Baka isang araw, isang DI-INAASAHANG tao ang makaputok sa mala-LOBO mong ULO at ikaw naman ang makaramdam ng<span class="Apple-style-span" > panliliit ng pagkatao</span>.</span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><b>Ewan ko lang kung KAYANIN mo.</b></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" >(^____^)</span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 16px; line-height: 24px; background-color: rgb(247, 247, 247); "><i><br /></i></span></span></div><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 16px; line-height: 24px; background-color: rgb(247, 247, 247); "><i><br /></i></span></span></div><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 16px; line-height: 24px; background-color: rgb(247, 247, 247); "><i><br /></i></span></span></div><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 16px; line-height: 24px; background-color: rgb(247, 247, 247); " ><i>"...Sapagkat ang sinumang nagmamataas ay ibababâ at ang nagpapakumbabá ay itataas.”</i></span></span></div><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 16px; line-height: 24px; background-color: rgb(247, 247, 247); " ><i>~(Lk. 18:14)</i></span></span></div><div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-32695630111946705142010-07-22T18:58:00.000-07:002010-07-22T19:12:20.663-07:00nalilito<div style="text-align: justify;"><span style="font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" ><br />Dapat nga bang sumugal sa isang laban na alam mo namang walang patutunguhan?</span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:130%;" ><br /></span><span style="font-weight: bold;font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" ><br />Ano nga bang mas nararapat?</span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" ><br /></span><span style="font-weight: bold;font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" ><br />Ang panatilihin na lang nakakubli at hayaang mawala ng tuluyan ang damdaming nagiging dahilan ng mga ngiti at luha? O bigyan man lang ng pagkakataon ang pusong sumaya kahit ang kapalit nito'y tiyak na pagdurusa?</span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" ><br /></span><span style="font-weight: bold;font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" ><br />Saan ka nga ba mas liligaya? </span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" ><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" >Ano nga ba ang mas tama?</span><br /><br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://62.0.5.136/cdn.pimpmyspace.org/media/pms/c/3wn8/o0e-0491-07-06.png"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 374px; height: 343px;" src="http://62.0.5.136/cdn.pimpmyspace.org/media/pms/c/3wn8/o0e-0491-07-06.png" alt="" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-105622290644991572010-06-18T06:07:00.000-07:002010-06-18T06:24:24.897-07:00PLANS..<div style="text-align: justify;"> F<span style="font-family: trebuchet ms;">ew days ago, I’ve watched All My Life. It’s merely a story about 2 different persons with different perspectives. Si Luisa, isang tao na ococ. Lahat ng bagay sa buhay niya nakabase sa mga plano niya. She even lists down the things she needed and wanted to do. Pati ang pinakamaliit na detalye ng mga gamit niya. On the other hand, Sam was a happy-go-lucky guy. Walang kaplano-plano sa buhay. His motto: “Live life as if it’s your last day.” Paano ba naman kasi, maysakit siya and anytime pwede na siyang kunin ni Lord. He is not even using a watch! He didn’t want to focus on time. He just enjoys life. And that’s it. Then yun, their paths crossed and all of the sudden their lives changed.</span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: trebuchet ms;">I wasn’t struck by their love story anyway. Napaisip lang ako sa parang bottomline nito.<br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">PLANS.</span></span></span><br /><br /><br /><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: trebuchet ms;">Ano nga bang mas maganda? Ang nakaplano o hindi? Luisa planned everything but a single mishap ruined it all. Mas mabuti kayang tumulad kay Sam na nag-eenjoy lang sa present niya at hindi na iniisip ang the next day? No expectations, no disappointments. Mahirap naman pero kung wala ka ngang plano, parang super gulo na ng mundong gagalawan mo. Di mo alam kung san ka pupunta, san mag-uumpisa, san titigil. How would you reach your goals? Parang strategy sa game, how would you win if you don’t even know what to do? But on the contrary, nakakatakot din palang magplano. What if fate wouldn’t allow your plans to happen? Paano pag napakapulido ng plano mo and you’re hoping… expecting that things would fall into place and yet, masisira lang pala ang lahat? Isn’t it more devastating?</span><span style="font-family: trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Sa ngayon, marami akong plano sa buhay. But the big problem is I can’t even device a plan on how to realize those plans. Kaya nga until now I’ve got this double fear – fear that I don’t know how to play this game and fear that I would not win the game.</span><br /><br /></div><br />Haay.. i think i need big help here.<br /><div style="text-align: left;"><br /><br /><br /></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-5249555424956061282010-05-30T05:28:00.000-07:002010-06-01T18:56:16.106-07:00Hope, Believe, Love...<div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><blockquote style="color: rgb(153, 51, 0);font-family:trebuchet ms;"><span style="font-size:180%;"><span style="font-weight: bold;"><br /><br /></span></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.pessimistsbeware.com/images/PositivityProducts/hope_love_dream_believe_necklace.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 178px; height: 178px;" src="http://www.pessimistsbeware.com/images/PositivityProducts/hope_love_dream_believe_necklace.jpg" alt="" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.pessimistsbeware.com/images/PositivityProducts/hope_love_dream_believe_necklace.jpg"></a><div style="text-align: center;"><span style="font-size:180%;"><span style="font-weight: bold;">"It's a time to <span style="color: rgb(255, 0, 0);">hope</span> again..</span></span><br /><span style="font-size:180%;"><span style="font-weight: bold;">a time to <span style="color: rgb(255, 0, 0);">believe</span> again..</span></span><br /><span style="font-size:180%;"><span style="font-weight: bold;">a time to <span style="color: rgb(255, 0, 0);">love</span> again."</span></span></div></blockquote></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><span style="font-size:100%;"><br /></span></div><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Nabasa ko lang yan sa fb kanina.. sa fb na nakakasawa na rin palang pag-aksayahan ng panahon. Until i remembered my blog - my used to be favorite hide-out. And so i thought...<br /><br /></span></span><div style="text-align: center; font-weight: bold; color: rgb(102, 102, 102);"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;"><blockquote>Is it also a right rime to go back to the blogosphere?</blockquote></span></span></div><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;"><br /></span></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Halos isang taon na rin pala ang lumipas.. Wala na rin akong magawang matino kaya't heto, naisipan ko g bihisan ang aking nilulumot, inaagiw at kinakalawang ko ng palasyo. <span style="color: rgb(153, 153, 153);">(Downloaded template nga lang kasi di ko naman alam kung panu gawin.haha!)</span> Matagal ko ng ninanais na bigyan muli ito ng buhay, pero sa tuwing tatangkaing 'tong gawin ito ay walang nagyayari.. Ewan ko ba kung anong ispirito ang sumapi sa akin ngayon at mukhang matutupad ko na rin sa wakas.. SANA NGA..</span><br /><br /></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Pero bakit nga ba bigla na lang akong nagkainteres dito?</span><br /></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Siguro dahil sa wala na naman akong magawa..</span><br /></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Siguro dahil sa nainspire o sabihin na ting nainggit ako sa mga blogs na mas madalas ko pa ngang mabisita kaysa sa sarili kong blog..</span><br /></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Siguro dahil sa namimiss ko na nga ito. </span><br /></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">O siguro, siguro lang... dahil sa mga pinagdadaanan ko ngayon.</span><br /><br /></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Napakarami kasi ng gumulo sa aking magulo ng utak. Mga bagay-bagay na hindi ko maipaliwanag. Sabagay, sa totoo lang, napadpad ako noon sa lugar na ito ng dahil sa utak ko. Para sana meron siyang mapaglandingan. Nang sa gayun ay baka maintindihan ko rin o ng ibang tao ang nais niyang ipahiwatig.</span><br /><br /></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;"><span style="font-weight: bold;">Kayakayanin ko nga ba?</span> Sa totoo lang, hindi ko alam kung paano sisimulan ang isang bagay na matagal ko ng napabayaan. Lalo pa't</span></span><span style="font-size:100%;"> </span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">noon pa man, hirap na talaga akong mag-open up. Masikreto nga raw ako at maraming tinatago. Hindi ko nga maiexpress ang feelings ko. <span style="font-style: italic;"><span style="font-size:130%;">That's why I'm trying to do it through writing.</span> </span>Kaya lang, sablay pa rin tayo dyan. Kasi kahit dito na nga lang, i still find it hard to express what i really want to. Hindi naman kasi kasing likot ng iba ang imahinasyon ko, o kasing lawak ng iba ang bokabularyo ko.</span><br /><br /></span><span style="font-size:85%;"><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" ><span style="font-size:100%;">But wait, teka muna..<br />Sabi nga ng marami,</span><span style="font-style: italic;font-size:100%;" > <span style="font-weight: bold;">write to express and not to impress</span></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;">,</span> di ba? So bakit ko ipagkakait ang simpleng kaligayahang ito? Care ko kung may matuwa o mainis, kung may makaintindi o magsayang ng oras, kung may magbasa man o wala? Basta ang importante, hindi nagrebolusyon ang mga neurons ko at nabawasan ang mga kinikimkim kong kung anu-ano. At least, hindi ako mag-eexplode daba?<br /><br /><br />I guess it really is the right time. Bahala na kung anong mangyayari sa susunod na kabanata.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 0, 0);font-size:130%;" >I'll just HOPE and try to BELIEVE that I will learn to LOVE blogging more than ever. </span><br /></span><span style="font-size:100%;"><br /><br /><a href="http://www.glitter-graphics.com/"><img src="http://dl4.glitter-graphics.net/pub/1192/1192464lrz2y0w8ko.gif" border="0" width="82" height="90" /></a><br /></span><br /></span></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-70824748761508269192009-07-14T02:19:00.000-07:002009-07-15T04:36:27.877-07:00promise<div style="text-align: justify;"><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;"><blockquote><span style="color: rgb(102, 0, 204);"><br /><br />Deariz,</span><br /><br /><span style="color: rgb(102, 0, 204);">You have come a long way. Now you've proven it...even though you still have a long way to go. You are indeed special! Please do not ever question your significance as a person again. You know many appreciate you not only as a person but also as a true friend. And even if some think the other way, you know in your heart that you have nothing to be upset about. Many people love you for what you are. Perhaps they really do not know the 'real' you but at least they appreciate you. Please love yourself unconditionally. </span><br /><br /><span style="color: rgb(102, 0, 204);">GOD LOVES YOU.</span><br /></blockquote><br /><br /></span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;"><br /></span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;">Tumambad sa akin ang sulat na yan habang nagghahalukay ako sa mga inaalikabok ng gamit ko sa cabinet. Naguilty naman ako bigla. May papramis-pramis pa ako sa sarili ko nun, di ko naman matupad. </span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;">May mga pagkakataon kasi na kahit anong positive na ilagay sa utak, naaatract pa rin ang mga negative vibrations. And you just can't help but feel bad...and worse, empty.</span></span><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;"> </span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;">Tapos, darating pa ung time na gusto mong umiyak, sumigaw at ilabas lahat ng sakit at sama ng loob. Pero magmumukha ka namang tanga kung basta-basta ka na lang gagawa ng eksena without any definite reason, di ba? Magtataka naman mga tao sa paligid mo. For sure uusisain ka pa kung ano bang problema. Baka mailabas mo pa nang wala sa oras ang mga bagay na di na nila dapat pang malaman. O baka bigla ka na lang damputin at dalhin sa mental. hehe!<br /><br />Ewan ko ba kung bakit itong mga nakaraang araw eh nag-eemote-emote na naman ako. Di ko naman siguro sinasabayan ang pagiging lonely ng friend ko dahil sa break-up nila ng kanyang girlet. O ang pagdadalamhati ng best ko sa pagkawala ng kanyang lola.. O ang heartaches ng isa ko pang friend dahil sa betrayal of trust ng friend nya at ng babaero niyang mahal.<br /><br />Ako? Ano nga bang problema ko?<br /><br />Marami. Nangunguna na jan ang pera. HAhA! Meron din sa puso, sa pamilya, at sa career. Ganunpaman, kumpara naman sa problema ng iba, isang maliit na binilog </span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;">na buger </span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;">lang ang mga problema ko sa ngayon. So bakit naiisip ko ang mga naiisip ko?<br /><br /></span></span><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;"><br /></span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;">Naisip ko tuloy ipaskil ang sulat na yun dito sa palasyo ko, </span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;">pati na rin sa isang sulok ng barong-barong namin.<br />Para naman lagi kong nakikita. <span style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold;"><br />A reminder of a promise. </span><br /></span></span><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;"><span style="font-weight: bold;"><br /><br />I am blessed, recognized, and loved. And there's no reason for me to feel that way.^__^<br /></span><br /></span></span><span style="font-size:100%;"><br /></span><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;"><br /><br /></span></span><span style="font-size:100%;"><br /></span></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-39767177033051374232009-06-18T09:50:00.000-07:002009-06-19T05:43:49.136-07:00@ 20<a style="font-family: trebuchet ms; color: rgb(0, 0, 0);" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://l.yimg.com/g/images/spaceball.gif"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 1px; height: 1px;" src="http://l.yimg.com/g/images/spaceball.gif" alt="" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center; font-family: trebuchet ms; color: rgb(0, 0, 0);"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://l.yimg.com/g/images/spaceball.gif"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 1px; height: 1px;" src="http://l.yimg.com/g/images/spaceball.gif" alt="" border="0" /></a></div><div style="text-align: justify; color: rgb(0, 0, 0);font-family:trebuchet ms;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size:100%;">Tahimik...</span><span style="font-size:100%;"> Madilim...</span><span style="font-size:100%;"> Malamig...</span></div><span style="font-size:100%;"><br /></span><div style="text-align: center;"><a style="font-family: trebuchet ms;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://farm1.static.flickr.com/24/44163119_3d6503521b.jpg?v=0"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 259px; height: 191px;" src="http://farm1.static.flickr.com/24/44163119_3d6503521b.jpg?v=0" alt="" border="0" /></a></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size:100%;">Ang sarap matulog, lalo pa't napagod ako sa katatapos na duty. Dalawa lang ang pasyente na stable naman, kaya nakakapagod talaga ang makipaglaro, makipagkulitan at makipagtawanan sa mga kasamahan... Idagdag pa ang sarap ng kainan. Mabuti na lang talaga at n</span><span style="font-size:100%;">akisa</span><span style="font-size:100%;">ma ang pagkakataon at hindi kami tinoxic ngayon.</span><br /><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;">Isa sa mga bibihirang </span></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;">pagkakataon na nagkataong tumaon sa araw na madadagdagan ng isang taon ang aking taon.<span style="font-size:130%;"> :D</span></span></span><br /></div><span style="font-size:100%;"><br /><br />Ayoko pang matulog.. Kahit nagrerebelde na ang talukap ng aking mga mata. Sumasabay pa ang pagtibok ng aking ulo <span style="color: rgb(153, 153, 153);">(yup, hindi po puso),</span> masakit na raw siya.. Inaaya na rin ako ng kama, unan at kumot sa panaginip. Ngunit ayaw akong payagan ng utak ko. Ang dami pa kasing naglalaro sa kanya. Parang walang kapaguran, walang katapusan.<br /><br />Hay, bilib talaga ako sa utak kong 'to. Hindi naman sa pagbubuhat ng sariling bangko, pero marami na rin siyang napahanga... Hindi lang nila alam, kadalasan hindi siya nagagamit ng tama. Hahaha.. At marami na rin siyang napagdaanan. At tingnan mo naman, pagkatapos ng dalawampung taon, hindi pa rin siya bumibigay <span style="color: rgb(102, 102, 102);">(kahit mukhang malapit na ata, hehe)</span>.<br /><br />Alam ko, mas marami pang tidbits of knowledge, experiences, challenges at memories ang papasok sa kanya at makikipaglaro. Sana kayanin pa nya... Sana hindi sya tuluyang masira at itapon sa mundo ng schizophrenia. ^^,<br /><br /><br />Para hindi mangyari yun, mukhang kailangan ko na muna siyang ipahinga. <span style="color: rgb(255, 0, 0);"><span style="color: rgb(0, 0, 0);">At sana bukas sa aking paggising,</span> mga masasayang alaala naman ang dumagdag sa koleksyon nya</span>.<br /><br /><br /><span style="color: rgb(204, 51, 204);">MALIGAYANG KAARAWAN sa'yo DES! </span><br /><br /></span></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-38939397825617046962009-05-31T19:09:00.000-07:002009-05-31T20:17:27.260-07:00Puting Kasinungalingan<div style="text-align: justify; color: rgb(0, 0, 0);"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"><br />Isa sa mga pinakaayaw kong ugali ng isang tao ay ang pagiging sinungaling. Sobra akong naiirita sa mga hindi nagsasabi ng totoo. Lagi ko ngang sinasabi, mas gugustuhin ko pang masaktan ng katotohanan kaysa sa masaksak sa likod ng isang kasinungalingan. In short, i hate lies.</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"></span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"> </span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"></span><span style="font-family: trebuchet ms;">Ngunit di naman kaila sa atin na ang mundong ito ay puno ng kasinungalingan.. Dapat din bang magalit ako sa mundo?</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;">Ang mga tao sa paligid ko'y nagsisinungaling din... Sapat ba itong dahilan upang kamuhian sila?</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;">Ako man, inaamin ko, ay isang dakilang sinungaling... Nararapat din kaya na ako'y mapoot sa aking sarili?</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"></span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;">Ayon, narealize kong ang kapal ko pala para sabihing galit ako sa mga sinungaling. Ang araw ko nga lang ngayon ay puno na ng kasinungalingan. Gusto mo bang malaman ang mga kasinungalingan ko ngayong araw? Kung oo, sige basa pa...</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"></span></span><br /><span style="color: rgb(0, 102, 0);font-size:85%;" ><span style="font-family: trebuchet ms;">> Paalis ako ng bahay. Tinanong ako ni mama kung may pera pa ako. Sabi ko, wala po. kahit ang totoo, may ilang daan pang nakaipit sa pitaka. </span></span><br /><span style="color: rgb(0, 102, 0);font-size:85%;" ><span style="font-family: trebuchet ms;"></span></span><span style="color: rgb(0, 0, 153);font-size:85%;" ><span style="font-family: trebuchet ms;">> Tinanong din nila ako kung san ako kakain. Makikikain na lang ako sa opisina, ang sabi ko. Pero sa isang fastfood nagkalaman ang sikmura.</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"></span></span><span style="color: rgb(51, 255, 51);font-size:85%;" ><span style="font-family: trebuchet ms;">> Inalok ko ang isang kasamahan ng pagkaing dala. Buti na lang at umayaw siya pagkat kulang pa yun sa akin. Gutom kaya ako't mahal pa ang pagkakabili ko dun. </span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"></span></span><span style="color: rgb(204, 0, 0);font-size:85%;" ><span style="font-family: trebuchet ms;">> May inutos sa akin. Nakakapagod din ang paakyat-pababa ng hagdan. Okay lang ba ako? Oo sabay ngiti... Hay nagtatanong pa, bakit hindi na lang kaya ako tulungan?</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"></span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"><span style="color: rgb(153, 51, 153);">> May batang namamalimos. Wala akong pera eh, sagot ko kahit may ilang barya pa sa aking bulsa.</span> </span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;">Ilan pa lang ang mga iyan sa mga pagkakataong hindi ako naging matapat. Pero ano nga kayang mangyayari kung lubos na magiging honest ang mga tao sa mundo? hmmm.. </span></span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 102, 0);font-size:85%;" ><span style="font-family: trebuchet ms;">> Kung sinabi kong may pera pa ako kanina, hindi ako bibigyan ni mama. Mababawasan na naman ang matagal ko ng iniipon. </span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153);">> Kung sinabi kong balak kong dumaan sa fastfood para kumain, mapapagalitan ako't pipiliting kumain muna bago umalis. Late na naman ako nyan.</span></span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"><br /><span style="color: rgb(51, 204, 0);">> Kung hindi ko inalok ang kasamahan ko, sasabihin nila napakadamot ko. Next time di na nila ako bibigyan pag sila naman may pagkain.</span></span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"><br /><span style="color: rgb(153, 0, 0);">> Kung nagreklamo ako sa inutos sa akin, maboboljak ako ni sir. Bawas ganda points. </span></span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"><br /><span style="color: rgb(102, 0, 204);">> Kung sinabi kong may barya pa ako sa bulsa, di ako titigilan ng batang yun at mawawalan ako ng pamasahe. </span></span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;">Tsk.. Tsk.. Tsk.. Mahirap din pala kung super honest ka. Kaya okay lang maging sinungaling paminsan-minsan. Hahaha!</span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family: trebuchet ms;"><br /><br />Simple lang na mga white lies ang mga nabanggit sa itaas. Pero aminin natin, may mga pagkakataong tayo ay nagsisinungaling hindi lang sa mga taong nakapaligid, kundo maging sa ating mga sarili. Pinipili nating magbulagbulagan o di kaya ay magbingibingihan sa katotohanan. HIndi man natin gustong manloko, nagagawa pa rin natin. Kadalasan pa nga, mismong mga sarili natin ang ating niloloko. Mahirap talagang gawin ang bagay na kinamumuhian mo, subalit ganun talaga ang buhay... <span style="font-weight: bold;">Hindi mo gusto, ngunit kailangan. </span></span></span><br /><span style="font-size:85%;"><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Ganunpaman, mas mabuti pa rin kung sa katotohanan tayo nabubuhay, di ba? Masaktan man tayo, at least alam natin na wala tayong niloloko. Okay lang na magsinungaling paminsan-minsan, pero wag naman palagi. </span>Wag mamihasa, baka masanay ka. Baka sa susunod, ikaw mismo hindi mo na masabi kung ano ang peke o ang totoo.<br /><br />Sabi nga nila, <span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 0, 0);">"TRUTH HURTS BUT LIES KILL."</span></span><br /></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-53068458568604175932009-05-18T22:57:00.000-07:002009-05-19T00:40:24.981-07:00Sakto!<span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:85%;" ><br /></span><div style="text-align: justify; color: rgb(0, 0, 0);"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Tatlumpong araw...</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Isang buwan...</span></span><br /><br /><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Sakto nga!</span></span><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPA3rJOcSfnU4fm02jpyYiF67cegNxAEeaQT2B9jmxZw6DGkwwLLja7hyD3aPpRYvOPdxVe7CYnFyoNf_1zLdt3Ba66_pK9GL3gYb7OYhDvc7cZoIyWbmsyhMor4I4yvu11k5LTcCd-QLS/s1600-h/Majestic+Mirror+Taditional+Accessories.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 199px; height: 199px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPA3rJOcSfnU4fm02jpyYiF67cegNxAEeaQT2B9jmxZw6DGkwwLLja7hyD3aPpRYvOPdxVe7CYnFyoNf_1zLdt3Ba66_pK9GL3gYb7OYhDvc7cZoIyWbmsyhMor4I4yvu11k5LTcCd-QLS/s320/Majestic+Mirror+Taditional+Accessories.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5337433656453240962" border="0" /></a><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Kani-kanina lang naisip balikan ang </span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">palasyong tila nakalimutan na..</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Nagdadalawang-isip pa nga akong magsulat sapagkat wala akong maisip maisulat. haha</span></span>!<br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Labo-labo na rin kasi ang utak ko dulot ng mga bagay-bagay na nasaksihan, naramdaman, nasubukan, naalala, napuntahan, nagawa... sa loob ng isang buwan.</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Ang bilis din pala ng panahon.</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Di ko namamalayan ang pagtakbo nito. </span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Pakiramdam ko tuloy, napagiwanan na naman ako. hahaha!<br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153); font-weight: bold;">..Sya:</span> "Ano ka ba Desza, anong napag-iwanan? Kakasabi mo lang na sa loob lang ng isang buwan ay napakarami ng nagpalabo ng utak mo!"<br /><br /><span style="color: rgb(0, 102, 0); font-weight: bold;">Ako:</span> "Ayon, nga eh, nagpalabo.. wala bang malinaw na daan para sa mga nais kong puntahan?"<br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153); font-weight: bold;">..Sya:</span> "Meron. Hindi mo nga lang makita. Kung ano-ano kasi ang ginagawa't iniisip mo. In short, ANG LABO MO."<span style="color: rgb(0, 102, 0); font-weight: bold;"><br /><br />Ako:</span> "Kaya nga. Ano bang dapat kong gawin?"<br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153);"><span style="font-weight: bold;">..Sya:</span> </span>"May isang salamin. Isang salamin na napakaganda. Yun nga lang, napakarami nitong bahid ng samu't saring bagay na hindi maipaliwanag kung ano. Iba't iba ang kulay. May puti, itim. rainbow colors.. Ngayon, matatawag pa ba itong salamin kung hindi mo naman makita ang iyong sarili dito? Anong silbi ng isang salaming napakalabo? <span style="color: rgb(0, 102, 0); font-weight: bold;"><br /><br />Ako:</span> "Uhm..Display? maganda naman siya kamo..hehe"<span style="color: rgb(0, 0, 153); font-weight: bold;"><br /><br />..Sya:</span> "May magagandahan ba sa isang magandang bagay na punong-puno naman ng dumi?"<br /><br /><span style="color: rgb(0, 102, 0); font-weight: bold;">Ako:</span> "Siguro..."<br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153); font-weight: bold;">..Sya:</span> "Sige, maganda na kung maganda. Pero ano naman ang halaga nito kung hindi mo naman magamit ang intended purpose nito?"<br /><br /><span style="color: rgb(0, 102, 0); font-weight: bold;">Ako:</span> "Oo na, useless na sya."<span style="color: rgb(0, 0, 153); font-weight: bold;"><br /><br />..Sya:</span> "So para magamit mo sya, anong dapat mong gawin?"<span style="color: rgb(0, 102, 0); font-weight: bold;"><br /><br />Ako:</span> "Ano pa, eh di linisin...duh"<span style="color: rgb(0, 0, 153); font-weight: bold;"><br /><br />..Sya:</span> "Mismo. At pag malinis na ito makikita mo na ang dapat mong makita."<span style="color: rgb(0, 102, 0);"><span style="font-weight: bold;"><br /><br />Ako:</span></span> "Ang sarili ko?"<br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153); font-weight: bold;">..Sya:</span> "Naman! At hindi lang yun. Makikita mo rin ang tunay nitong kagandahan. Mas maipagmamalaki mo't maididisplay kung yan ang gusto mo. Higit sa lahat, makikita mo rin kung ano ang nasa paligid mo."<span style="color: rgb(0, 102, 0);"><span style="font-weight: bold;"><br /><br />Ako:</span> </span>"Oo nga noh."<br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153); font-weight: bold;">..Sya:</span> "</span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Matalino ka naman eh. Magpakatino ka lang. Ayusin mo ang utak mo. </span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Malay mo, nariyan lang pala sa tabi-tabi ang hinahanap mo...hindi mo lang makita sapagkat ang labo mo."<br /><br /><span style="color: rgb(0, 102, 0); font-weight: bold;">Ako:</span> "Ang purpose kung bakit ako nananatili sa mundong ito?"<span style="color: rgb(0, 0, 153); font-weight: bold;"><br /><br />..Sya:</span> <span style="font-weight: bold;">"SAKTO!"</span><br /><br /><br /><br /><br />****************<br /><br /><br /><br /></span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Tatlumpong araw...</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Isang buwan...</span></span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 0, 0);font-size:100%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;">Sakto nga!</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">April 19, 2009</span> </span> - ang huli kong post.<br /><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">May 19, 2009</span> - ang date ngayon.<br /><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">June 19, 2009</span> - ano nga ba? <span style="font-weight: bold;">Goodbye 19!</span> hahaha!^^,<br /></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;"><br /><br /></span></span><br /></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-79164270580413178182009-04-04T08:43:00.000-07:002009-04-16T10:36:38.237-07:00NameTag<span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><br /><br />Matagal din akong nawala. At since i have no idea kung ano ang uunahin kong ikwento, yung tag na pinasa sa akin ni <a href="http://monzavenue.blogspot.com/">MON</a> ang papatulan ko. ;-)<br /><br /></span><div style="text-align: center; color: rgb(0, 0, 0);font-family:trebuchet ms;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Ang rule:</span><em style="font-style: italic;"><strong></strong></em><br /><em><strong></strong></em>Ilista ang mga pangalan na tinatawag sayo at pangalanan ang tumatawag sayo nun. .<br />teka, tama ba?</span></div><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><br /><br /></span><div style="text-align: justify; color: rgb(0, 0, 0);"> <span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">DESZA </span>- pangalan ko dito. pero sa totoo lang lahat ng kakilala ko di kilala ang pangalang yan. haha. kung bakit ganyan yan pls read more=)</span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">DES</span> - tunay kong pangalan... kuno. yan tawag sakin ng aking mama at papa, malapit na kamag-anak at kaibigan. bakit nga kaya? eh ang layo sa real name ko. haha</span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">ATE DES, ATE ZA, ATE RIZ </span>- ang maririnig mo pag mga kapatid ko ang tumatawag sa akin. depende yan sa mood nila. kung naglalambing ung una, kung wala lang ung pangalawa at kung nang-aasar ay ung huli (ateris means baliw kasi..hehe)</span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">MAGNA</span> - tawag sa akin ng mga naging batchmates. sa pangalang din yan ako nakilala sa D'zone. </span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">BATA, BUNSO</span></span>, <span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">GIFTED CHILD</span> - porket ako ang pinakabata sa klase, yan na ang naging tawag sa akin. haha</span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;"> </span>- </span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">MUTANT</span> - galing sa isang magaling na instructor. yan tuloy ang naging tawag sa akin ng mga kaklase since 4th year college.</span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">TOP6</span> - workmates ko ang unang tumawag sa akin nyan. ngayon, kung sinu-sino na. </span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">LENG</span> - tawag sa akin ng aking mahal na asawa, na nagngangalang Riza. Opo babae xa. Asawa ko sya kasi pareho kaming walang boylet kaya kami na lang daw dalawa. Haha.. Uy di ako lesbian ah. May story ang leng na yan... Salamat na lang sa "Sayaw DarLENG ng Wowowee..hihihi</span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">BEST</span> - Sino pa bang tatawag sa akin nyan kundi ang aking mga bespren.<br /></span><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">BRUHA</span> - tawagan namin ng fren kong bruha</span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">BRO - </span>tawag sakin ng mga kaberks<span style="font-weight: bold;"><br /><br />BABY ATE </span>- Naks.. Yan tawag sakin ni Mama pag naglalambing.</span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">RIZZA ANN MARIE </span>- Seems to be, but not my real name. Isang weird na kaibigan ang nagbinyag sa akin nyan. Para daw mas mahaba at mas sosyal. Bakit kasi sa laat ng pwede nyang maisip yan pa. Parang may ibang meaning kasi. Hihi.. Kinopya din pala yan ng isa kong fren. </span><br /><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">RIZZA</span> - yan lang naman ang pangalang nasa birth certificate ko. Galing yan sa bayaning si Rizal. Pareho kasi kami ng kaarawan. Simple lang dahil ayaw daw ni papa na mahirapan akong magsulat. Unfair nga eh, ung dalawang kapatid ko, tig-dalawa ng pangalan. Napagkaitan ba? Okay lang, mahal ko pa rin ang pangalang yan! </span><br /></div><div style="text-align: center; color: rgb(0, 0, 0);"><br /><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" >O ayan, alam nyo na kung bakit DESZA ang napili kong pangalan. </span><br /><span style="font-weight: bold;font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" >DES (my nickname) + ZA (from my real name) = DESZA</span><span style="font-size:100%;"><br /><span style="font-weight: bold;">(^^,)</span></span><br /><br /></div><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8kGe-7Z42FtRE2G99ehlzl8seGbd_5e8vV1RK8qTYMF_yb4c85xoHJagSa6kb2fsmNA2_L5OYlxCnK92iNwnOzjgn83b3caJSRlt5ytQo5eKOa3yKYPEmGvkprgDvp2Vb0At_Y7AK5UsD/s1600-h/ReyZsHa0673.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 152px; height: 76px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8kGe-7Z42FtRE2G99ehlzl8seGbd_5e8vV1RK8qTYMF_yb4c85xoHJagSa6kb2fsmNA2_L5OYlxCnK92iNwnOzjgn83b3caJSRlt5ytQo5eKOa3yKYPEmGvkprgDvp2Vb0At_Y7AK5UsD/s320/ReyZsHa0673.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5325344075027041410" border="0" /></a><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style="font-size:85%;">.<span style="font-style: italic;">..it belong to you; but others use it much more than you do. It came before you and it will still be there after you are gone. </span>That's your name! Be proud! </span><br /></span>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-87292412233181228712009-03-18T02:05:00.000-07:002009-04-16T09:24:26.653-07:00VIRUS!<span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;"><br /></span></span><div style="text-align: justify;"><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Waaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhh!</span></span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Ang sarap isigaw lahat ng himutok! Hahaha! </span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Halos isang buwan na rin akong hindi napadpad sa palasyo ko d</span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >ito. </span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Hay buhay, bakit ba kasi kung kelan i have all the time and chance to do so eh hindi ako pinagbigyan? Nakakaasar nga naman... Excited pa naman sana akong tapusin lahat ng commitments ko para makatambay dito ng bigla na lang....<br /><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Kaboom!<br /></span>Isang malaking bomba ang bumagsak mula kung saan at tila ba ako isang musmos na napatanga na lang sa shock. At naiwan ko pa nga sa ire ang mga dapat kong gawin...</span><br /></div><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" ><br /><br />Ano nga ba talagang bomba ang bumagsak sa akin?</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Teka lang, hindi naman bomba un eh...</span><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-weight: bold;font-family:verdana;font-size:100%;" ><span style="color: rgb(255, 0, 0);">VIRUS!!!!</span></span><br /></div><a id="publishButton" class="cssButton" href="javascript:void(0)" target="" onclick="if (this.className.indexOf("ubtn-disabled") == -1) {var e = document['stuffform'].publish;(e.length) ? e[0].click() : e.click(); if (window.event) window.event.cancelBubble = true; return false;}"><div class="cssButtonOuter"><div class="cssButtonMiddle"><div class="cssButtonInner">Publish Post</div></div></div></a><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" ><span style="font-style: italic;">Varicella...</span></span><br /></div><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Parang ang ganda ng kanyang pangalan noh? Subalit isa naman ito sa pinakagrabeng sakit na dumapo sa akin..</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Super Duper talaga ang pahirap na dinaanan ko dahil sa kanya. haizt!</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Wala naman kasi siyang gamot.. ang choice mo lang talaga eh ang maghintay kung kelan ka gagaling.. idagdag mo pa ang pananakit ng katawan, lagnat, at sobrang pangangati! Grabe, sumabay pa ang pag-atake ng dysmenorrhea ko. huhuhu!</span><br /><br /><br /><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Langyang Bulutong yun! </span></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.medicalook.com/diseases_images/chicken_pox.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 216px; height: 154px;" src="http://www.medicalook.com/diseases_images/chicken_pox.jpg" alt="" border="0" /></a><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size:78%;"><span style="font-family:arial;">(i-post ko sana ung tunay kung pic kya lng ngbgo ang isip ko. NAKAKAHIYA!)<br /><br /></span></span></div><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">at di pa jan nagtatapos ang pagdurusa ko..</span>.</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Akala ko, ok lang na maiwan sa bahay, tutal may blogosphere akong matatambayan..</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Tapos bigla na namang nayanig ang mundo ko ng malaman ko buhat sa aking kapatid na <span style="font-weight: bold;">pati ang mahal kong computer ay navirus!</span></span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Talagang minamalas ang maldita, ni wala nga akong alam sa anatomy ng computer, lalo na sa mga sakit nito! Ayun, hindi ko na xa ma-open.hehehe..</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Naisin ko mang pumunta sa kaibigan kong may alam dito ay hindi naman ako makalabas ng bahay.. Ni ayaw ko ngang makita ang sarili ko sa salamin ng kasagsagan ng sakit ko. Kawawang bata...</span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:verdana;"> Literal talagang naburo sa lungga nya. </span></span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Buti na lang ngayon at nakalabas din ako. Mga ilang hakbang lang naman mula sa bahay namin ang net cafe. Yun nga lang, may bayad.. Kaya heto, limited lang talaga ang oras ko dito..</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Ano ba yan.. panu pa ako makakabloghopping nito??</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" ><span style="font-size:100%;">Waaaaaahhhh! <span style="font-weight: bold;">Miss na miss ko na dito!</span></span></span><br /><span style="font-size:85%;"><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;" >Pero wala akong magagawa.. hintayin ko na lang na matapos ang kalbaryo kong ito. ;-(</span> </span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:verdana;font-size:85%;" >Nga pala...<br /><span style="font-weight: bold;">Sa mga nakakaalala pa ring bumisita sa palasyo ko, kahit wala ang prinsesa para istimahin kayo...</span><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;"><br />M</span><span style="font-weight: bold;">araming salamat po!</span></span></span><br /></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-15963321464478484162009-02-19T06:24:00.000-08:002009-02-25T05:46:09.884-08:00Sampung Churva=)<div face="trebuchet ms" style="text-align: justify; color: rgb(0, 0, 0);"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://cdn.applatform.com/img/?id=452423&h=3ff11e72cde6152a8c6fe3930479bd4bd7c4372c"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 202px; height: 148px;" src="http://cdn.applatform.com/img/?id=452423&h=3ff11e72cde6152a8c6fe3930479bd4bd7c4372c" alt="" border="0" /></a><br /><span style="font-size:85%;">Talamak na pala ang ganitong gimik sa blogosphere.. </span><br /><span style="font-size:85%;">At dahil nais raw akong makilala ni <a href="http://monzavenue.blogspot.com/">mon</a>, sige na nga't papatulan ko rin.</span><br /><span style="font-size:85%;">Nga pala, ayokong atakehin ng epistaxis.. Pero </span><span style="font-size:85%;">nahihirapan naman akong isipin kung ano nga ba ang dapat kong isulat. Pengeng tisyu. hehe^^.<br />Gusto ko sana 9 are untrue and 1 is not a lie. Kaya lang im not good in telling lies. Good gurl eh. Kaya follow the rules ang drama.<br />Ang daming ek-ek churva. Start na nga....<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Uno:</span> <span style="font-weight: bold;">I am a proud Pangasinense. </span><br />- "Manisya kayod syak, taga-Pangasinan ak met!". Intindihin nyo na lang. Haha. Pero grade 5 na ata ako bago ko pa matutunan ang dialect namin. Takang-taka naman ang titser ko noon kung bakit parang may sarili daw akong mundo at di ko man lang sinusunod ang mga inuutos niya. Hello? Panu naman kaya yun, eh di ko nga magets mga pinagdadaldal nya <span style="font-style: italic;">ey</span>. :-p<br /><br /><span style="font-weight: bold;"><span style="font-style: italic;">Dos:</span> I am the youngest eldest. </span><br />- Anu daw? Hahaha! Halos lahat kasi kaming magkakabagang mga panganay (<span style="font-style: italic;">yup, i am the ate in our family)</span>. Ganunpaman, ako ang bunso sa grupo. Pinakabata ang lola niyo... hindi lang sa aming magkakaibigan, pati na rin sa buong batch namin!<br /><br /><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Tres:</span> <span style="font-weight: bold;">I am a certified virgin. </span>(gaya-gaya)<br />- Never been kissed, never been touched...sa private part. Ayoko nga. Save the last for the best. hehe.<br /><br /><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Cuatro</span><span style="font-style: italic;">: </span><span style="font-weight: bold;">I am a night owl who happens to have hypersomnia.</span><br />- I could stay awake the whole night pag kailangan, pag nalilibang o pag may iniisip. Pero pag inatake ako ng antok, ewan ko na lang. Kaya kong matulog kahit saan... Sa sasakyan, sa ibang bahay, sa tabi-tabi, sa klase! Minsan pa nga, nahuli ako ng lecturer na natutulog. Nasa harap pa ako nun. Kahiya-hiya! (<span style="font-style: italic;">Gulat ang lahat: -----a, kaw ba yan??? hehe</span>)<br /><br /><span style="font-weight: bold;"><span style="font-style: italic;">Cinco: </span>I love music.<br />- </span>Listening to it is good but hearing my voice is great... great idea to break your eardrums! Hahaha! Mahilig talaga akong kumanta, Videoke queen nga raw sabi nila.. Malas mo lang pag kasama kita. Di ka na nga makasunod sa mikropono, sasakit pa ng iyong ulo sa naririnig mo. Subalit pag umindak naman ako ang saliw ng musika, tiyak kang hahanga. =)<br /><br /><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">Seis: </span></span><span><span style="font-weight: bold;">I am an NPA.<br />- </span>No Permanent Address, tol. Ilang bahay na nga ba tinirhan ko? Mahigit isang dosena! <span style="font-weight: bold;"> </span><span><br /><br /><span style="font-weight: bold;"><span style="font-style: italic;">Siete: </span>I am a Registered Nurse.=)<br />- </span>Last year ako nagtake at nakapasa..at hanggang ngayon wala pang matinong karanasan sa loob ng ospital bilang RN. Anong klaseng trabaho kasi pinasok ko nun. Di bale, bata pa naman ako para magpakatoxic. Hahaha!<br /><br /><span style="font-weight: bold;"><span style="font-style: italic;">Ocho: </span>I love to eat.<br /><span style="font-weight: bold;">- </span></span>Hobby ko talaga yan. Anything edible basta masarap pinapatulan ko.<br /><br /><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">Nueve: </span></span><span style="font-weight: bold;">I can understand basic Niponggo. </span><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"></span><br />- </span>Walang kokontra. Basic nga di ba? hehe<br /><br /><span style="font-weight: bold;"><span style="font-style: italic;">Diez: </span>I am photogenic.<br />- </span>Madami talagang nagsasabi nyan. Kasi naman, sa personal pangit talaga ako. echuz!<br /><br /><br />Gusto mo ba talaga akong makilala? Please view my <a href="http://www.blogger.com/profile/06519125827002827693">profile</a>. At hanapin dun ang pagmumukha ko.hehehe^^,<br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">At dahil tag-tagan etow, wala naman akong maisip na i-tag. </span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0);">Ahhh... c </span><a style="color: rgb(0, 0, 0);" href="http://batanggero.blogspot.com/">vhonne</a><span style="color: rgb(0, 0, 0);"> na lang, tutal malaki utang na loob ko jan. hahaha!</span><br /></span></span><br /></span><br /></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-3467128263765249032009-02-17T00:00:00.000-08:002009-02-17T01:46:44.071-08:00Pintuan<div style="text-align: justify; color: rgb(0, 0, 0); font-family: trebuchet ms;"><span style="font-size:85%;"><br /><br />Nalate ako ng gising. Iyon nga marahil ang bunga ng matagal kong pagmumuni-muni kagabi. Tinatamad na naman tuloy akong pumasok. Subalit baka bigla na namang may importanteng mangyari na hindi ko man lang malaman. Kaya sige na nga't hahayo na.</span><br /><br /><span style="font-size:85%;">Paalis na rin pala ang aking mader dear. Ibig sabihin, maiiwan na naman ako sa munti naming bahay. Na iiwan ko rin naman. At bago siya tuluyang lumisan, mahigpit ang kanyang naging bilin: I-LOCK MO ANG <span style="font-weight: bold;">PINTO</span> BAGO KA UMALIS. </span><br /><br /><span style="font-size:85%;">Maliligo na rin sana ako. Pero dahil sa lumulutang ata ako (<span style="font-style: italic;">mukha ngang apektado. tsk!), </span>naisipan kong buksan ang computer at maglakwatsa sandali sa blogosperyo. Napadaan tuloy ako sa <a style="color: rgb(0, 0, 0);" href="http://pinoy-blog-mike-avenue.blogspot.com/">Mike Avenue</a><span style="color: rgb(0, 0, 0);">. Agad namang tumambad sa akin ang </span><a style="color: rgb(0, 0, 0);" href="http://pinoy-blog-mike-avenue.blogspot.com/2009/02/istorya-ng-pinto.html">ISTORYA NG PINTO</a><span style="color: rgb(0, 0, 0);">. (Sige lang, nawiwili na naman ako't nakalimutan na ang oras. Hahaha!)</span></span><br /><span style="font-size:85%;"><br />Pagbalik ko sa sarili kong blog, aba at ang huli ko palang post ay may kinalaman pa sa mga<span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 0);"> </span><a style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 0);" href="http://desperadangprinsesa.blogspot.com/2009/02/ibat-ibang-mukha-ng-pag-ibig.html"><span>kumakatok</span></a><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 0);">. </span></span><span style="font-size:85%;">Ano ba naman, lahat na ata ng mga meron sa araw na ito ay may kinalaman sa <span style="font-weight: bold;">pinto</span>. Animo'y ipinahihiwatig nito ang tunay na bumabagabag sa aking isipan.<br /><br /><br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://farm1.static.flickr.com/141/389992772_111c580a11.jpg?v=0"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 168px; height: 225px;" src="http://farm1.static.flickr.com/141/389992772_111c580a11.jpg?v=0" alt="" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-size:85%;">Ang daming nagsasabi.. Marami ang nagtataka.. Ilan din ang nagkukumbinse...</span><br /><span style="font-size:85%;">Matanda na raw ako (<span style="font-style: italic;">Naku naman, bata pa po ako!</span>)</span><br /><span style="font-size:85%;">Nasa akin na raw ang lahat (<span style="font-style: italic;">un ang akala nila:c..</span>)</span><br /><span style="font-size:85%;">Kulang na lang isang matinong lovelife (<span style="font-style: italic;">well, agree naman ako jan</span>)</span><br /><span style="font-size:85%;">Bakit daw hindi ko pagbuksan ang mga kumakatok sa aking puso?</span><br /><br /><span style="font-size:85%;">Ang banat ko naman..</span><br /><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: bold;">Bakit ba kailangan niyong ibalik sa akin ang katanungang sa akin din nanggaling?</span></span><br /><br /></div><span style="font-size:85%;"><br />Hanggang sa bigla na lang akong natulala. Aba, nawindang ang lola mo. Matalino pa naman akong maituring, ngunit bakit ngayon ko lang ito napagtanto???<br /><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size:85%;"></span></div><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><div style="text-align: center;"><span style="font-size:85%;">Nagkamali pala ako... Ang inaakala kong naka-lock ay hindi pala. Bahagya lang itong nakasara. At anumang oras ay maaring pasukin at pagnakawan. Tsk, Tsk, Tsk..</span><br /></div><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">Marami na rin palang nakapasok sa munting sulok ng aking pagkatao nang di ko namamalayan.</span></span></span></span></span><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size:85%;">Kumatok, bumisita, kumilatis, nagliwaliw, nagnakaw ng sandali, nag-iwan ng marka at</span><span style="font-size:85%;"> lumisan. </span><br /></div></div><span style="font-size:85%;"><br />Tulad na lang ngayon, mayroon na namang isang sanggano ang sumipot. In fairness, nagpaalam naman siya. Subalit hindi ko man siya pinagbuksan, nakapasok pa rin siya at namalagi ng sandali. Nawili rin naman ako sa kanya. Natuwa at nagustuhan ang kanyang presensya. Ganunpaman, sadyang masaklap ang pagkakataon. Gusto ko na sana siyang itago. Akala ko nga naka-lock ang pinto at di na siya makakaalis. Nagkamali na naman ako, nabuksan niya ito </span><span style="font-size:85%;">at nagpasyang magpaalam.<br /><br />Ngayon ang araw ng kanyang pag-alis.. Opo, literal nga ang kanyang paglisan. Kaya nga naiinis ako eh. Bakit kung kelan may nabubuo saka naman biglang mauudlot. Nangako naman siyang babalik. Hihintayin na lang daw niya ang panahon na kaya ko na siyang pagbuksan at tanggapin nang buong-puso.<br /><br /><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size:85%;">Ngayon nawiwindang na naman ako. Aasahan ko ba ang pangakong iyon? Aaminin ko, hindi naman talaga ako sigurado kung pawang katotohanan nga ang kanyang ipinakita at sinabi. Kailangan ko na bang maglock para wala ng ibang makapasok? O hahayaan ko na lang na manatili ito sa dati nitong ayos - nakasara pero kaya namang pasukin?</span><br /></div><span style="font-size:85%;"><br /><br />Naguguluhan na naman ako. Ang gulo kasi ng isip ko. At dahil super late na rin naman ako, hindi na rin ako nakapasok. Hahaha!<br /></span><br /></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-51912529271401951952009-02-12T04:40:00.000-08:002009-02-12T07:41:05.097-08:00Iba't ibang Mukha ng Pag-ibig<div style="text-align: justify; color: rgb(0, 0, 0);"><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><br />Malapit na naman ang Araw ng mga Puso.. Kaya heto ako, nag-eemote na naman! hahaha!^^,</span> <span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" >But don't get me wrong, hindi po ito mala-"emo". Nais ko lang ibahagi sa inyo ang ilan sa mga kwentong pambalentayns na aking natuklasan/nabatid/naranasan... lahat, ngayong araw na 'to.</span><span style="font-size:85%;"><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://cepa.newschool.edu/%7Equigleyt/vcs/fall05/images-surrealism/images/magritte-lovers.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 352px; height: 267px;" src="http://cepa.newschool.edu/%7Equigleyt/vcs/fall05/images-surrealism/images/magritte-lovers.jpg" alt="" border="0" /></a><br /></span><span style="font-weight: bold;font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" >1. Hindi Tanggap </span><span style="font-size:85%;"><br /></span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" >Inumpisahan ni Rose sa tanong na "Paano kaya kung hindi tanggap ng mga magulang mo ang iyong kasintahan at sa halip ay ang iyong eks ang hinahanap-hanap nila?" Hindi ako agad nakasagot. Akala ko kasi siya ung hindi tanggap. Un pala, siya ung eks (ang haba ng hair!). Hehe.. Natutwa naman daw siya sa kaniyang nalaman. Pero hindi na rin niya pinipilit ang sarili sa dating nobyo. Ilang beses na raw siyang nagpakababa para dito at ayaw na niyang mangyari muli ito. Ang hindi lang niya matanggap, bakit hanggang ngayon ay hindi niya ito makalimutan? </span><span style="font-size:85%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" >2. Inspirado</span><span style="font-size:85%;"><br /></span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" >Agaw-eksena ang pagdating ni Ian sa chapter. Paano kasi, bagong gupit ang loko.. nagmukhang-tao! hahaha! Masaya raw kasi siya at may kadate sa sabado.. ang kanyang bagong nobya. Ganun nga siguro ang inspirado, gumaganda ang tingin sa mundo. Nagbabago para sa taong minamahal mo. Inaayos ang buhay at nagpapaganda o nagpapagwapo..hehe..</span><span style="font-size:85%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" >3. Boring</span><span style="font-size:85%;"><br /></span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" >Nagulat naman ako sa natuklasan ko. Si Rochelle na kadalasan ay tahimik lang sa isang sulok ay may nobyo na pala. At magdadalawang taon na rin sila. Pero hindi un ang ikinagulat ko. Sabi niya kasi ayaw na niya sa bf nya dahil boring daw ito. At hindi pa marunong humalik. (Ano? Hindi ba ang sarili niya ang tinutukoy niya?hehe) Hindi lang niya alam kung paano niya ito hihiwalayan sapagkat kilala na ang isa't isa ng mga pamilya nila. Hay..</span><span style="font-size:85%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" >4. Susundan</span><span style="font-size:85%;"><br /></span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" >Nakapagtataka kung bakit tahimik si Sir Nanny. Nariyan pala ang kanyang nobya. Ahem, pag-ibig nga naman, pag pumasok sa puso ninuman, ay iyong susundan. Well, pumasok lang kasi ang nobya niya sa chapter dahil sa kanya. Pero in fairness, sweet naman ang dalawa at mukhang masaya sa piling ng isa't isa. Selosa nga lang daw ang gurl kaya ang buong atensyon ni sir ay nasa sa kanya.</span><span style="font-size:85%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" >5. Kumakatok</span><span style="font-size:85%;"><br /></span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" > Sa pagtawag ko kay Leng, may chika akong nasagap. Si Emz, may bagong kaibigan na mukha daw talagang may gusto sa kanya. Hmmmnnn.. Talaga namang may kumakatok na rin sa puso ng kaibigan kong ito na presidente ng federation ng mga NBSB. Hehehe... Pagbigyan naman kaya niya ito? </span><span style="font-size:85%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:85%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;">6. Summary</span></span><span style="font-size:85%;"><br /></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:trebuchet ms;">Napansin mo ba na ang salitang '<span style="font-style: italic;">naranasan</span>' sa unang bahagi ng post ko?</span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Siyempre hindi rin naman ako pahuhuli. Kahit ako may may sariling kwento ng pag-ibig. Ngayong araw na 'to? Naman! </span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Lubdub! Lubdub! Lubdub! Pakiramdam ko ay naririnig ng mga kasakayan ko sa jeep ang kabog ng aking puso ng mga sandaling iyon. Hindi ko kasi talaga inasahan na pagkaraan ng ilang buwan ay makikita ko siya. Sayang nga lang at talagang sandali lang ang sandaling iyon.<br /><br /></span><span style="font-family:trebuchet ms;">Natawa tuloy ako sa sarili ko. Si Rose nagtatanong, bakit hindi pa rin siya makalimot? Ilang buwan na raw silang wala. Samantalang ako.. hay, ilang taon na nga ba? Hahaha!<br /><br /></span><span style="font-family:trebuchet ms;">Biglang nagbago ang mood ko.. kung nung umaga parang walang buhay, biglang kay tamis ng ngiting sumilay. Naalala ko tuloy... ayon daw sa kanya, ang mga panahong naging kami ay ang pinakamatino niya. Kung tutuusin, wala kaming dapat na naging problema eh. Naging tahimik at boring nga lang siguro ang naging relasyon namin. At ako, marahil ay naging duwag lang para sundin ang sigaw ng aking damdamin. Hinayaan ko na lang na mawala siya..haizt! Kaya un, di man ko man lang naranasan ang magkaroon ng kabalentino sa bday ni kris aquino. hehehe..</span><br /><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Meron din namang mga kumakatok, pero bakit ganun? hindi ko sila mapagbuksan? </span><br /><br /></span></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-70001081597105696242009-01-31T06:01:00.000-08:002009-02-07T07:58:50.335-08:00Maalaala Ko Kaya???<div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: justify;font-family:trebuchet ms;font-size:12pt;"><span style="font-size:85%;"><br /><br />Matagal ko ng plano na magpost uli sa blog na ito.. Lalo na nang mabasa ko ang blog ng iba-ibang klase ng blogger. Nakakatuwa kasi.. Malaya nilang naipapahayag ang kanilang mga naiisip at nararamdaman.. At talagang nababasa pa at nabibigyan ng komento.. Iba't ibang kuro-kuro, binigyang kulay ng mga malikhaing panunulat at malikot na imahinasyon. Hay, sana ako rin.<br /><br />Balik sa sarili kong blog...<br /><br />Ang dami na namang nagyari sa maikling panahon na nawala ako.. At take note, gusto ko sanang lahat ng iyon ay maisalaysay nang detalyado. Pero panu pa nga ba? Eh mukhang hindi na rin malinaw sa aking alaala.. haizt..<br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:85%;" > Ganun nga siguro talaga ang mga memories.. </span><span style="font-size:85%;">Napakaimportante man sa iyo ng pangyayaring iyon, marahil iyon bang ayaw mong pakawalan...subalit darating ang panahon na pilitin mo mang alalahanin ang lahat, madidismaya ka lang sapagkat wala na pala ito...nakalimutan mo na. Panu pa kaya ung mga hindi naman ganun kahalaga?<br /><br />Hindi naman kasi dinesenyo ang ating utak para kumasya dito ang lahat. Tulad ng mga memory card, kailangan mo ring magbura ng mga alaala. Kung hindi, sasabog ka. (exagge!) Marahil masisiraan ka lang. Hahaha! Un nga lang, nakakalungkot isipin na hindi mo na mareretrieve ang karamihan sa nabura. Buti pa ang computer may recycle bin. Ay mali, tayo palang mga tao ay may ganun ding features. May </span><span style="font-style: italic;font-size:85%;" >conscious, subconscious at unconscious mind</span><span style="font-size:85%;"> nga tayong tinatawag di ba?<br /><br />Sana nga lang kaya nating hugutin sa kailaliman ng ating mga utak ang anumang alaala anumang oras na gustuhin o kailanganin. At sana rin ung mga masasakit at masamang alaala ay kaya nating maitapon nang isang pitik lang.<br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://i238.photobucket.com/albums/ff177/salviaforme/submindnew.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 250px; height: 224px;" src="http://i238.photobucket.com/albums/ff177/salviaforme/submindnew.jpg" alt="" border="0" /></a><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size:85%;">Pero hindi eh, <span style="font-weight: bold;">k</span></span><span style="font-weight: bold;font-size:85%;" >ung ano pa yung gusto mong maalala, yun pa ung ang bilis kumupas</span><span style="font-size:85%;">.<br /><br />Samantalang </span><span style="font-weight: bold;font-size:85%;" >ung mga alaalang nagpapahirap sa'yo, yun pa ung nakatatak at di mabura-bura. </span><span style="font-size:85%;"><br /></span></div><span style="font-size:85%;"><br /></span></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-79228054284440569402009-01-14T07:05:00.000-08:002009-04-16T09:26:50.363-07:00wala sa plano...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://l.yimg.com/g/images/spaceball.gif"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 1px; height: 1px;" src="http://l.yimg.com/g/images/spaceball.gif" alt="" border="0" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://l.yimg.com/g/images/spaceball.gif"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 1px; height: 1px;" src="http://l.yimg.com/g/images/spaceball.gif" alt="" border="0" /></a> <div style="text-align: justify; color: rgb(0, 0, 0);font-family:trebuchet ms;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic; font-weight: bold; color: rgb(0, 51, 0);">wala talaga sa plano ang lahat...</span><br /><br /><br />Lalong lalo namang wala sa plano ang pagkwento ko dito. Wala lang, hindi naman siguro bawal..db?<br />Sana naman may magbasa.>>>^^,]<br /><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size:85%;">*****</span></div><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size:85%;">kagigising ko lang ng makatanggap ako ng tawag mula kay <span style="font-style: italic;">leng</span>. may usapan nga pala kami na magkita para makapagapply ng certificate. muntik na namang makalimutan. ayun, binilisan ko na lang ang ritual ko sa umaga at nakipagkita sa kanya.. sa isang mall para magpapicture</span>.<br /></div><br /><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size:85%;">nagkataon namang naroon din pala si <span style="font-style: italic;">john</span>. </span><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size:85%;">laking pagbabago ng kanyang hitsura! umamo ang mukha at tinubuan ng bigote. naalala ko tuloy ang mga masasamang komento ukol sa kanya. <span>pero ganun nga siguro talaga pag kaibigan mo...</span><span style="font-weight: bold;"> </span></span><span style="font-size:85%;">tanggap mo pa rin at masayang makita siya. </span><br /><br /></div></div><span style="font-size:85%;">pakatapos kumain at makuha ang mga litrato, nakumbinse ko siyang mag-donate ng dugo sa <span style="font-style: italic;">red cross.</span>. (frustrated nga naman kasi ako, kaya <span style="font-style: italic;">dakilang recruiter</span> na lang). </span><br /><span style="font-size:85%;">ayun, nakapagduty din kahit wala pang dalawang oras. nakita't nakausap ko rin ang mga kasamahan ko doon..</span><br /></div><br /><span style="font-size:85%;"><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio5bfzESYn394D-oWhuPeIfCjDjzWzxhZxhoztVia8TZrmSBGk6f4FtsoQYDZtk65GRkKlinzb5qzK7Yt4fuCZqHDbWDsorIZRZ3mFTa2IDawY7KUNSJVk_mOzrxalCHolzLt7nmr4SlK_/s1600-h/ReyZsHa0060.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio5bfzESYn394D-oWhuPeIfCjDjzWzxhZxhoztVia8TZrmSBGk6f4FtsoQYDZtk65GRkKlinzb5qzK7Yt4fuCZqHDbWDsorIZRZ3mFTa2IDawY7KUNSJVk_mOzrxalCHolzLt7nmr4SlK_/s320/ReyZsHa0060.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5322303257421172770" border="0" /></a><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic;"> Si John at ang kanyang royal blood.</span><br /><br /><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size:85%;">patapos na si john sa "pagligtas ng buhay" ng dumating si <span style="font-style: italic;">francis</span>. ktext ko na pala siya at napagkasunduan naming sabay ng magpunta sa sa aming patutunguhan. laking pasalamat naman namin ni leng at may dala siyang sasakyan. libre ang pamasahe!hehe.. </span><br /></div><span style="font-size:85%;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size:85%;">makaraan ang ilang minuto, dumating na rin sina <span style="font-style: italic;">emz, dex </span>at<span style="font-style: italic;"> philip</span>. nasa siyudad din pala kasi sila. at sadya rin namang mag-aaply din si emz, lahat na kami ay tumungo sakapital ng probinsya, salamat sa butihing kotse ni francis.<br /></span><br /><span style="font-size:85%;">pagkatapos namin doon, naisipan na rin naming pumunta sa eskwelahan at magpagawa ng id. hinihintay na rin kami ni <span style="font-style: italic;">july</span> doon. but to our dismay, di pa pala makukuha - sa "pagbabalik" pa. tsk! pero okay na rin, at least nakita ko at nakausap ang ilan sa mga kaibigan ko doon (<span style="font-style: italic;">mam portz, mam chit, mam xana, mam belle, manang, edison, sir alvin, boss bon., mam onez.</span>) subalit, kamalas-malasan, nakita ako ni <span style="font-style: italic;">vpa</span> at as usual tinanong kung ano ng nangyari sakin. ayoko nga sanang magpakita sa kanya dahil wala akong magandang balita. hay, nahihiya lang ako.<br /><br />after that, nepo uli kami. naglibre kasi si emz ng siomai at kami ay napabili ng zagu (kahit malamig!). matapos kumain, nagpaalam na sina francis at john, bitbit ang kanya-kanyang dahilan. di rin nagtagal at nilisan na rin namin ang food court.<br /><br />pagbaba ng escalator, sina <span style="font-style: italic;">honey marie </span>at<span style="font-style: italic;"> ate rofel</span> (kasa</span><span style="font-size:85%;">ma ang inaaanak ko..>dmi ko ng utang d2) lang naman ang aming nakita. </span><br /><br /><span style="font-size:85%;">paglabas ng mall, sa isang salon naman ang tinungo namin - magpapagupit kasi sina leng at philip. at ayun, nasalubong ko si <span style="font-style: italic;">erwin</span>. sayang at hindi pa nya kasama si april. </span><br /><br /><span style="font-size:85%;">matapos makapagpagupit ng dalawa, sa wakas uwian na! nauna na akong sumakay ng jeep at nakarating ng bahay...<span style="font-weight: bold;">nakapagod din ang gumala ngunit pag kasama ang mga kaibigan sadyang nakakatuwa..</span></span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://i23.photobucket.com/albums/b378/izzmansiz/friends.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 243px; height: 168px;" src="http://i23.photobucket.com/albums/b378/izzmansiz/friends.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><span style="font-size:85%;">ganunpaman, sa mga sandaling kasama ko sila, <span style="font-weight: bold;">wala</span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: bold;"> sa plano ang pagkaramdam ko ng kalungkutan</span>.. (teka, pwede bang planuhin ang pakiramdam? hahaha!</span>)<br /><br /><div style="text-align: center;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: bold;">bakit nga ba?<br /><br /></span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: bold;">oo, sumama ang loob ko..</span></span><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size:85%;">sapagkat out of place ako ;( .. biruin mo, magkakasama nga kayo pero hindi ka makarelate sa mga pinag-uusapan nila. nakikitawa ka na lang, subalit sa totoo lang wala kang masabi.</span><br /><br /><span style="font-size:85%;"><br /><span style="font-weight: bold;">marahil </span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: bold;">dulot </span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: bold;">ng distansya at kawalan ng pagkakataon at komunikasyon...</span><br /><br />wala din naman sa plano un ah!<br /><br />nang pasukin namin ang bagong mundo, wala kaming magawa kundi ang magkanya-kanya ng mga hakbang. pero kalakip nun ang pangako na mananatiling updated sa isa't isa.<br />anong nangayari?<br /><br />hay.. talagang ganun ang buhay, di lahat ng kagustuhan ay natutupad..<br /><br />well.. sa kabila ng pagkaramdam ko ng hindi magandang pakiramdam,<br />ako'y nagpapasalamat pa rin dahil <span style="font-weight: bold;">wala man sa plano, nakita ko naman ang mga mahal kong kaibigan</span>. </span><br /><br /><br /><br /></div></div><br /></div></div></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-80244644254688301012008-12-09T23:08:00.000-08:002009-02-07T08:18:07.849-08:00gm<span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:85%;" ><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 0, 0);"><br /><br /><br />GM = Ganda Magna</span> <span style="font-weight: bold; font-style: italic;"><br /><span style="color: rgb(153, 51, 153);">-walang kokontra-</span></span></span><br /><br /><span style="font-size:100%;"><br /></span></span><div style="text-align: justify; color: rgb(0, 0, 0);"><span style="font-size:85%;"><span style="font-size:100%;">Sadyang nakakawili ang naipamahaging katuwaan ng aking mahal na Leng.. Nababawasan nito ang nakakamatay na boredom ng bawat isa sa amin. Updated ka pa sa mga napag-uusapan ng aming mga kaibigan kahit ba wala kang load. Nagkakabukingan man ng mga sikreto,</span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-size:100%;"> m</span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-size:100%;">asaya pa ring makausap ang lahat</span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-size:100%;"> ng sabay-sabay. Matata</span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-size:100%;">wa ka na lang sa mga banat nila. Nakakalungkot lang at hindi lahat ng oras ay mayroon kang load upang mai-gm ang mga mahal kong katropa. </span><br /></span><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2TR-eHMbVrJKjCgPflE6lKv2mDrqcf8qhzyvK9e59zC8GpDDsUrricJ2f86uZtVUoB6oUdBWkYElPnsJlTgBZXJzm9DQLSOXGw2-S5ifDADGGPboy2B2lq6b32FSGNIA7ckUjjou5BE07/s1600-h/n1110-M.jpg"><br /></a></div><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifrFIXSsj5O-VB35W04o80KXrtR4v37Lj_E33-zORw-ZIiVJShDv1eJVxC68csAE6amFkg0sfdc7678WiaMNeyFESZTu-8vTiV9g_u0pjkGMqWMuCkxkcqMRkiW4xcoc_Hi7WXfrgBexHN/s1600-h/n1110-M.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 75px; height: 104px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifrFIXSsj5O-VB35W04o80KXrtR4v37Lj_E33-zORw-ZIiVJShDv1eJVxC68csAE6amFkg0sfdc7678WiaMNeyFESZTu-8vTiV9g_u0pjkGMqWMuCkxkcqMRkiW4xcoc_Hi7WXfrgBexHN/s320/n1110-M.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5278104889650435218" border="0" /></a><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic;"><br /><span style="color: rgb(0, 0, 102);">>>>> </span></span><span><span style="font-family:lucida grande;"><span style="font-family:arial;"><span style="color: rgb(0, 0, 102);">ang cell phone na aking gamit sa tuwing ako ay nag-ggm..<br /></span><span style="color: rgb(0, 0, 102);"> madali kasing gamitin at mabilis kang makapagtext sa mga kabagang.</span><br /><br /></span></span></span><span style="font-style: italic;"><br /><br /><br />man</span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic;">gyari lamang ay nais kong ibahagi sa inyo ang ilan s</span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic;">a pa</span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic;">rte ng nakakawindang na katuwaan </span></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic;">na ito: </span></span><span style="font-size:85%;"><br /></span><br /><span style="font-size:78%;">12/07/2008<br />21:19:05</span><br /><span style="font-size:100%;"><br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">gm>></span><br /></span><div style="text-align: left;font-family:courier new;"><span style="font-size:85%;">Mga kgm, 2mw n lng ung gimik ntn.. Dmi kc d pwd ngaun, pati aq suk0 muna s lakwatsa..hehe<br /></span></div><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><br /></span><div style="text-align: left;font-family:courier new;"><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" > <span style="font-weight: bold;">Emz:</span> hay lam m pti aq nhawa n rn ata, skt ng paa q, epek2 ng lakwatsa..hehe..<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" > <span style="font-weight: bold;">Sheng: </span>same plans plus tinday labi dn tau, fud trip daw..<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Jem: </span>ageh, d k kc ngbgay..hehe..Musta k n ey?<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Erma: </span>txt k met ah..d m p b alam maggm? Bkas pwd k n?<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Villa: </span>yan, sali k n s gm namin.. Tnxt k n nla? Haha!<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Filip: </span>kya pla d nggm, bcbchan s pggng maid of honor!<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Dexy: </span>best, kelan k uli mggm? pinanindigan m n ata ang d paglolod..<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">John: </span>ingat s byahe..dapt may pasalubong k 4me!<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Arian: </span>Leng, kw n ngpa2lod, ala lod? Hehe.. PAcmuno k n2 kya bwal kng mwala..<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Conrad:</span> awo0! Miz n miz k n namin, S0bra! Mwah! anu ng ngyari sau?<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">PJ:</span> haha.. San nga b? Anu tuloy b?<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">JM:</span> Best na Obese! anu n ngay?<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Erwin:</span> Aba, fairyg0dlola, tau n pla d q p alam.. Mga gago tlga ang mga 2 oh..haha<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Francis:</span> wiksary k jan.. Treat m kmi!haha.<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Jot:</span> wag mong gmtn ang devil my sumpa un.<br /></span><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;">Rankin:</span> Kuya, penge nman ng pagkain m, kylangan q yn ngaun!haha..<br /><span style=";font-family:courier new;font-size:85%;" ><br /></span></span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:85%;" ><span style=""><span style="font-weight: bold;">gm>></span><br /></span><span style="">Hmmmp...gus2 q ng gumala..para nman mwala mga inaalala..Hahaha!<br />Pasabugin ang inbox ng mga d ngggm! Hahaha!</span><span style=""><br /><br /></span><span style="">>>gmngnawiwindang..</span><span> <span style="color: rgb(153, 51, 153);"><br /></span></span><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(153, 51, 153);"><br /><br />..za_ganda^^,</span><br /></span></span><br /></div></div><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:85%;" ><br /></span>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4375054311510816600.post-6763906680791919612008-12-07T07:48:00.000-08:002009-02-12T08:30:12.099-08:00isang pag-amin..<div style="text-align: justify; color: rgb(0, 0, 0);font-family:arial;"><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:arial;font-size:85%;" >ako, isang <span style="font-weight: bold;">prinsesa</span>? </span><span style="font-size:85%;"><br /><br /></span><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-weight: bold;font-family:arial;font-size:85%;" >napakalaking pagpapanggap...</span><span style="font-size:85%;"><br /><br /></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:85%;" >hanggang pangarap lang naman ako diyan. </span><span style="font-size:85%;"><br /></span><span style="font-size:85%;">isa lang naman akong ordinaryong babae na nangangarap magmahal at mahalin..(naks!)<br /><br />oo, batid ko naman na marami ang humahanga sa akin at naiinggit sahil sa taglay kong dunong. nakapagtataka, bakit hindi nila makita na ang dunong na ito ay hindi ang dunong na kanilang inaakala... marami pa akong hindi alam, maraming hindi naiintidihan, at maraming gumugulo sa isipan.. kung alam lang nila..<br /></span><br /><span style="font-size:85%;">hindi na man sa takot kong ipaalam sa kanila ang bawat laman ng isipan ko.. ng puso ko...hindi kasi sila naniniwala sa akin.. marahil, ako lang ang hindi naniniwala sa aking sarili.. o hindi ko lang siguro kayang ipaliwanag kung ano nga ba talaga ang nais kong iparating.. kaya nga heto, isinusulat ko na lang sa butihing blog na ito ang kahit anong maisulat ko. (hahaha...)<br /><br /><br />sa dinami-rami ng mga blog na sinimulan kong gawin, wala pa ata akong naituloy ni isa. sana man lang ang blog na ito'y maalagaan ko at maparami.<br /><br /><br /></span><span style="font-size:85%;">sana'y may naintindihan ka sa mga nasabi ko..sapagkat pati ako ay naguluhan dito...<br /><br /></span><br /><span style="font-size:85%;"><br /></span><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic;">ito ang aking unang katha..<br /><br /></span></span><div style="text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">>>>des. </span></span></span><br /></div><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZmFguVg6cayR5A4OaNssbPYx9jbY3GZgzw2RjQzzGCtusnANQyL5zRRH4uVjWzq0KngoVTjtm-eT7dGDKTlOgg1bK2D_xKCgE_raVkZBdJSj8ZZdtVjL1Ei-8o9wKrVVcb1WnyWz_Ju1K/s1600-h/r.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 126px; height: 119px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZmFguVg6cayR5A4OaNssbPYx9jbY3GZgzw2RjQzzGCtusnANQyL5zRRH4uVjWzq0KngoVTjtm-eT7dGDKTlOgg1bK2D_xKCgE_raVkZBdJSj8ZZdtVjL1Ei-8o9wKrVVcb1WnyWz_Ju1K/s320/r.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5301948706629143394" border="0" /></a><br /><span style="font-size:85%;"><br /></span><br /></div>deszahttp://www.blogger.com/profile/06519125827002827693noreply@blogger.com2